از نگاه دیگران

به سامان نرسیدیم

ما سر بنهادیم و به سامان نرسیدیم

در درد بمردیم و به درمان نرسیدیم

گفتند که جان در قدمش ریز و ببر جان

جان نیز بدادیم و به جانان نرسیدیم  

گشتیم گدایان سرِ کویش و هرگز

در گرد سراپرده سلطان نرسیدیم

چو سایه دویدیم چو سر، در عقبش لیک

در سایه ی آن سرو خرامان نرسیدیم

رفتیم که جان بر سر میدانش فشانیم

از سر بگذشتیم و به میدان نرسیدیم

در تیرگی هجر بمردیم و ز لعلش

هرگز به لب چشمه ی حیوان نرسیدیم

ایوب صبوریم که از محنت کرمان

چون یوسف گمگشته به کنعان نرسیدیم

از زلف تو زنار ببستیم و چو خواجو

در کفر بمردیم و به ایمان نرسیدیم

                            خواجوی کرمانی (753-689 ه.ق)