از نگاه دیگران

حاصل انجام عاشقی

خوش آنکه حلقه های سر زلف واکنی

دیوانگان سلسله ات را رها کنی

کار جنون ما به تماشا کشیده است

یعنی که تو هم بیا که تماشای ما کنی  

کردی سیاه زلف دو تا را که در غمت

مویم سفید سازی و پشتم دو تا کنی

تو عهد کرده ای که نشانی به خون مرا

من جهد کرده ام که به عهدت وفا کنم

من دل ز ابروی تو نَبُرم به راستی

با تیغ کج اگرسرم از تن جدا کنی

سر تا قدم نشانه ی تیر تو گشته ام

تیری خدا نکرده مبادا خطا کنی

تا کی در انتظار قیامت توان نشست

برخیز تا هزار قیامت به پا کنی

دانی که چیست حاصل انجام عاشقی؟

جانانه را ببینی و جان را فدا کنی

شکرانه ای که شاه نکویان شدی به حُسن

می باید التفات به حال گدا کنی

آفاق را گرفت «فروغی» فروغ تو

وقت است که به دیده ی افلاک جا کنی

                                               فروغی بسطامی