از نگاه دیگران

فرض محال

ای آرزوی مبرم و فرض محال من

جبری ترین معادله در احتمال من

قندی که در دهان غزل حل شدی، ولی

پیچیده است حل تو در هرسوال من

هرجور هم حساب کنی ، نه ، نداشته

چشمان باز پنجره فرقی به حال من 

ازهفت پنجره به تماشا نشستمت

امّا نبودی قدر نگاهی مجال من

مثل نسیم می وزی، امّا به وقت شعر

برپرده های نازک و تور خیال من

هر بار قدر مطلق چشمت گرفته شد

غم حاصلش شد ای عطش دیر سال من

صد زاویه گشودم و یک گوشه اش نشد

از چشمه ی نگاه زلال تو مال من

دنیای من مدار خطوطی موازی است

هرگز نمی رسد به تو، اوج خیال من               

                                          اطهره رضایی- اصفهان