از نگاه دیگران

بهشت

کنون که می دمد از بوستان نسیم بهشت

من و شراب فرح بخش و یار حور سرشت

گدا چرا نزند لاف سلطنت امروز

که خیمه سایه ابر است و بز مگه لب کشت 

 

به می عمارت دل کن که این جهان خراب 

بر آن سر است که از خاک ما بسازد خشت

وفا مجوی ز دشمن که پرتوی ندهد

چو شمع صومعه افروزی از چراغ کشت

مکن به نامه سیاهی ملامت من مست

که آگه است که تقدیر بر سرش چه نوشت

قدم دریغ مدار از جنازه "حافظ"

که گرچه غرق گناه است می رود به بهشت

                                                               حافظ