از نگاه دیگران
ا حتکار
گل خوشرنگ باغ رویایم، کی به این شوره زار می آیی؟
ناز کم کن دلم زمستانی ست، با کدامین بهار می آیی؟
گفته بودی که یار من هستی، تا ابد در کنار من هستی
رفتی و خشک شد به در چشمم، معنی انتظار، می آیی؟
لب طلب کردم وتولب بستی، اخم کردی وظرف بشکستی
این چه سوداگری بود از تو، مه پراحتکار می آیی؟
شب بغداد و صبح نیشابور، تا نباشی جوی نمی ارزد
سر به دارت نهم به یک غمزه،ای همه سبزوار می آیی؟
حکم کردی به خشت و خانه دل، گشت ویران و دست من خشکید
حاکم ظالمی، بریدی دل، خواجه تاجدار می آیی؟
ای که دار و ندار من شده ای، من داراندارمت پس چون؟
آرزوی محال،ای سارا! چه زمان با انار می آیی؟
دلک بینوا و پرشورم، کوک خود را دوباره گم کرده
آی استاد، بهر میزانم، با نوای سه تار می آیی؟
از فراقت شدم چه ناموزون، دادم از دست ردف و قافیه را
شاه بیتی بگو و شادم کن، حرف آخر... چرانمی آیی؟
«محمدرضا مومن نژاد – نیشابور»
