از نگاه دیگران

معنی ما بودن

خدای چرخ کبود این بار، دو بال بسته اگر می داد

همان دو بال ورم کرده، مرا به سمت تو پر می داد

هزار رود بلاتکلیف که در تلاقی با مرداب

تمام وسعت دریا را به پای "هیچ" هدر می داد

چقدر رفتم و گم کردم، چقدر فاصله تا "من" بود

ببین چگونه زمینگیر است، منی که دل به سفر می داد

شبیه جنگل بی وارث، کویر لخت ترک خورده

مگر به برکت دستانت، زمین مرده ثمر می داد  

شب خمار تداوم داشت که عشق این تب ویرانگر

به جای باده اگر دل را، دو جرعه خون جگر می داد

تناسخی که نگاهت را، درون رگ به رگم حل کرد

که تکه تکه  ی روحم از ، حلول عشق خبر می داد

زمان و هر چه در آن محبوس، زمین و هر چه در آن جاریست

تمام معنی "ما" بودن، مرا به سمت "تو" پر می داد

«زهرا اسماعیلی – کرج»