از نگاه دیگران

چون یک جسد از درخت آویزانم (2)

یک شاخه خشک ترد نامیزانم

چون یک جسد از درخت، آویزانم

یا دست زمین گرفته هر برگم را

یا باد ربوده، برگ از دستانم

یک شاخه ام از درخت خشکی که خزان

هر ثانیه بیشتر کند، عریانم

من بی تو تمام سال را پاییزم

ای قاصدک بهار و تابستانم 

تلخ است تمام جسمم از دوری تو

زهراست که می گدازد از شریانم

خاکستر عشق نیست این برف سیاه

کفر است که واتکیده بر ایمانم

جانی بِدَم و دوباره سبزم کن از عشق

ای مرهم روح سرد و سرگردانم

                                   شمیم عبدلیان