امیدوار
خوشم این روزها با ناخوشی های فراوانم
چو اندوهم که در کنج صدای خویش پنهانم
تماشایی ندارم، مثل زیبایی فراموشم
غزل پشت غزل از درد و داغ خویش می خوانم
من و این بغض کهنه، بغض سنگین، بغض بی مصرف
دل و دست و زبانم را ببین، ویران ویرانم
ادامه مطلب ...