از نگاه دیگران

 از خودت

ای ماه، آسمان مرا پر کن از خودت

جان مرا، جهان مرا پر کن از خودت

جز حرف عشق هیچ صدایی نخواستم

یعنی: بیا زبان مرا پر کن از خودت

با روزهای خود به تفاهم رسیده ام

شبهای بی نشان مرا پر کن از خودت

زیبای لحظه های منی، بیشتر بمان

لبخند ناگهان مرا پر کن از خودت

لم داده است بر تن دیوار روبرو

آیینه ی روان مرا پر کن از خودت

شعرم پر است از نفس مهربان تو

مثل غزل دهان مرا پر کن از خودت

دلتنگ ماندم و نفسم رو به راه نیست

دستم بگیر و جان مرا پر کن از خودت

                                               شعبان کرم دخت – بابلسر خرداد 96