از نگاه دیگران

ای مردم

ای مردم، ای آوازهای منتشر در باد       

من هم شما را دوست دارم، هرچه باداباد

چیزی شبیه اشک و لبخند شما دیری ست

از بیت بیت شعرهایم می کشد فریاد       

در یادتان مانده ست آیا روزهایی را       

   کز خنده هاتان بید – حتی بید – گل می داد؟

  آن روز من هم سیب بودم، سیب سرخی که

با احترام از شاخه در پای شما افتاد       

من امتداد مهربانی هایتان هستم              

ای چشمهای روشن من! خانه تان آباد       

                                         محمود اکرامی