از نگاه دیگران

با من باش

تا مردم این شهر در خوابند با من باش

از راه آهن تا خود دربند با من باش

صبحانه می خواهی اگر در حس و حال کوه

در کوله دارم چای و کیک و قند، با من باش  

کم اخم کن با من، دلم ترکید جان تو

کل جهان قربان آن لبخند، با من باش

تنها بیا از لحظه ی تحویل سال نو

تا آخر بیست و نه اسفند با من باش

یادت بماند تو کمی کوچکتری از من

از من فقط بشنو همین یک بند: با من باش

هر چیز گفتم یک چرا در کار آوردی

حالا بیا بی چند و چون یکچند با من باش

یکدفعه می بینی که کوهستان به حرف آمد

می گوید ای دلخواه! ای دلبند! با من باش

آرش شفاعی