هرچه انسان تر باشیم زخم ها عمیق تر خواهند بود. هرچه بیشتر دوست بداریم بیشتر غصه خواهیم داشت. بیشتر فراق خواهیم کشید و تنهایی هایمان بیشتر خواهد شد. شادی ها لحظه ای و گذرا هستند.
شاید خاطرات بعضی از آن ها تا ابد در یاد بماند اما رنج داستان هایش فرق می کند، تا عمق وجود آدم رخنه می کند و ما هر روز با آن ها زندگی می کنیم. انگار که این خاصیت انسان بودن است.
نامه به کودکی که هرگز زاده نشد- اوریانا فالاچی