از نگاه دیگران

  نبری از یادت

اشک باید ریخت

زار باید زد

عشق یعنی این

خودپرستی را بارها

دار باید زد

شب پر از راز است

رازها را

باز باید خواند

نبری از یادت

شب مهتابی را

نفس خسته بی خوابی را  

از نگاه دیگران

از نگاه دیگران

                 بگذار

بگذار تا یک بار دیگر پا بگیرم

                             تا انتقامی سخت از فردا بگیرم

می خواهم امشب، مست از گلباده عشق

                           مانند ساحل، بوسه از دریا بگیرم

یا راهی صحرا شوم، هی شعله، شعله

                                  توفان شوم،غوغا کنم، بالا بگیرم

برخیز دریا، خسته ام، آغوش وا کن

                                تا در کنار موجهایت جا بگیرم

حالا نمی دانم نگاه تشنه ام را

                              از قاب عکس او نگیرم یا بگیرم؟

                                                                   حسین عوض زاده

ازنگاه دیگران

از نگاه دیگران

یک بغل دلواپسی

عشق گاهی خواهش برگ است، در اندوه تاک

عشق گاهی رویش برگ است، در تن پوش خاک

عشق گاهی ناودان گریه اشک بهار

عشق گاهی طعنه بر سرو است، در بالای دار

عشق گاهی یک تلنگر بر زلال تنگ نور

پیچ و تاب ماهی اندیشه، در ژرفای تور

عشق گاهی می رود آهسته تا عمق نگاه

همنشین خلوت غمگین آه

عشق گاهی شور رستن در گیاه

عشق گاهی غرقه خورشید، در افسوس ماه

عشق گاهی سوز هجران است در اندوه نی