دلنوشته
هو
مقصر
بیان
زبان
سخن
همه را کناری بگذار
سکوت
بهترین حرف است
حتی
چشمانت را
نیز ببند
تا
سخنی نگوید
مبادا
کسی بشنود
آنچه را
تو نگفتی
و حدس زند
و خیال کند
و توهم زند
و ...
آنچه را
که روحت خبر نداشت
وه
که چه سخت است
مثل
ماشین شدن!
یا
چون
بز اخفش!
علف خوردن
و
سر تکان دادن
کارگردان زمانه
این گونه
نقشم را
در فیلمنامه زندگی
نوشت:
سرت ثابت
چشمانت بسته
زبانت لال
گوشت کر
بی حس و هوش
ابله
منگل!
و ...
تا
مبادا
دلی بیهوده برنجد
و چشمی بی دلیل
گریان شود
و ذهنی ناصاف
مریض شود
و قلبی بیمار
از کار بیفتد
آخرین
توصیه کارگردان
این بود:
حتی
اگر نقشت را
بی نقص
کردی اجرا
هر اتفاقی افتاد
باز هم
مقصر تویی!
دی ماه 95
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد