از نگاه دیگران
«پر گشودن»
چشمی به سوی آسمان دیگر نداری
عمری کبوتر هستی و یاور نداری
آخر چرا مثل کبوترهای دیگر
خورشید را در زیر بال و پر نداری!؟
تا زیر بال و پر بگیری آسمان را
مثل کبوترها تو شور و شر نداری
لب بسته ای، کز کرده ای در خلوتی تلخ
جز این حضور سرد و یأس آور نداری
در بالهای بسته حسِ ترد پرواز
در چشمهای خسته شوقی تر نداری
می ترسم از توای دل مغموم آخر
روزی از این زانوی غم سر بر نداری
دست قضا می گیرد از تو فرصتت را
ای دل خبر از چرخ بازیگر نداری
یک روز می بینی برای پر گشودن
در بال و پر تاب و توان دیگر نداری
از آن همه احساس پرواز کبوتر
جز خاطرات خستۀ پرپر نداری
این آسمان آبی و این صبح پرواز
پرواز کن فرصت از این بهتر نداری!
محمد رحیمی- رامهرمز
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد