نوشتی
تو از بهار سرودی، تو از امید نوشتتی
همه سیاه نوشتند و تو سپید نوشتی
خزان اگر چه تو را یک دو روز خانه نشین کرد
تو از طراوت باران صبح عید نوشتی
اگر چه بال پریدن شکسته بود، ولی تو
از آن پرنده که از دام ها پرید، نوشتی
طنین حادثه پاشید خون به دفتر شعرت
قلم به جوهر غیرت زدی، شهید نوشتی
عجب جنون شگفتی ست در تن کلماتت!
مگر که با قلم شاخه های بید نوشتی؟!
سیده تکتم حسینی