شیرین
آه شیرین، شیرین
چقدر تلخ تر از پاییزم
تو کجایی؟
که صدای نفست عطر به جان می ریزد
زمهریری شده ام دور از تو
کاش در دوزخ آغوش تو
آرامش جاویدم بود
عارف صالح آبادی-کرج