از نگاه دیگران

سهم زیستن

زنجیرها گسست ای دل، دل اسیر

پیران، جوان شدند، آه ای جوان پیر

مگذار بیش از این بی باورت کند

اهریمن هراس، این سایه ی حقیر

دیری ست بر تنت، شولای زخم هاست

تیغ برهنه را، از دست غم بگیر

بیداری بهار، آن سوی لحظه هاست 

باید که بگذری، از خواب این کویر

آزادگی،گلی چونان شقایق است

با عطر جانفزا، با رنگ دلپذیر

می بارد از فلق، شمشیر آفتاب

داد سپیده  را از دیو شب بگیر

گر سهم زیستن، در خود شکستن است

ای مرگ زنده باش، ای زندگی بمیر

                             حسن اسدی «شبدیز»