حیف
قلب سنگ و بی وفایت، مال او
راه رفتن پا به پایت، مال او
عکس لبخندت عزیزم، مال من!
حیف... اما؛ خنده هایت مال او
نیمه شب با گریه خفتن مال من
خواب رفتن با صدایت، مال او
گلبهارم! عطر شالت مال من
مست بودن در هوایت، مال او
باز هم در شهر، طوفان می وزد
زلف در طوفان رهایت، مال او
یک نگاهت، بهر عاشق چون دواست
گرچه بیمارم... دوایت مال او
امیرمحمد گروسی (عرفان)