از نگاه دیگران

تردید

گاه یک سنگم و گاهی یک سبویم

گاه خامش گاه پر از های و هویم

گاه همصحبت خویشم و گاهی

با در و دیوار گرم گفتگویم  

گاه شادم بر لبانم نغمه دارم

گاه بغض آلوده می خواهم بمویم

گاه لبریز از امید و شور و شوقم

گاه اما یأس می بارد ز رویم

گاه مردابم پر از احساس ماندن

گاه می گردم که دریایی بجویم

گاه مثل سرو سرسبزم و گاهی

دست پاییز است شاخ و برگ و بویم

کیستم من؟ چیستم من؟ ها بگویید

آه ای آیینه های روبه رویم

مانده ام تنها میان جمع اضداد

محو تردیدم خدا را با که گویم؟!

محمد رحیمی - رامهرمز