خواب
خواب می دیدم شبی پروانه ام
باغ های توت رویا خانه ام
تا که چشم عکس هایت باز شد
بعد از آن آیینه شد بیگانه ام
کشتی پروانه بر موج بهار
عطر گل شد بالش پروانه ام
گشت چتر یاس، بال شاپرک
مستی چشم تو شد میخانه ام
در طواف گل که بلبل می شوم
باغ می گردد زیارتخانه ام
از خدا می خواستم باران عشق
گیسوانت ریخت روی شانه ام
سایه ی نیلوفری بر آب هاست
عکس تو بر گریه ی مستانه ام
" پرویز عباسی داکانی"