یادگار
صبح شادی ست، در کنار توأم
شور شعرم که در شعار توأم
مثل گل های شادی صحرایی
روشن از خنده بهار توأم
تو که بردی، دگر چه می خواهی
من که بازنده قمار توأم
بغلم کن که بی قرار توأم
جان چه باشد فدا کنم ای عشق
سر بداری زسبزه وار توأم
آه، ای مهربانی بسیار
بغض در بغض یادگار توأم