شهید راه تو
گل از شنیدن نام تو بی قرار شود
ستاره نیز به یاد تو اشکبار شود
صفیر داغ تو آنگونه سرخ و سنگین است
که کوه اگر شنود، مثل آبشار شود
چراغ و آینه در شعله های خون تو بود
شهید راه تو خورشید افتخار شود
کلام نغز تو دریاترین و لاله ترین
چه سروها که به عشق تو سر به دار شود
به روح گل! که خزانهای دیر سال دلم
به فصل رویش نام تو، نوبهار شود
مصطفی خلیلی فر