از نگاه دیگران

می رسد

می رسد روزی که من ترک دل و دلبر کنم

تا قیامت رو به سوی عالم دیگر کنم

سخت پیمانی ببندم با شراب لم یزل

عهد و پیمانی دوباره با می و ساغر کنم

چشم بربندم ز هر چه می کند جان را اسیر

آتش بخل و حسد سرگرم خاکستر کنم 

 با شفق بنشینم و گویم ز وصف عمر خویش

تا غروب عمر را با مرگ خود باور کنم

دولت و حسن و جوانی بر نمی گردد دگر

این تن فرسوده را با خاک همبستر کنم

گر ز مشرق می کند خورشید عمر من طلوع

در غروب آفتابم، پشت بر خاور کنم

                                    سید مصیب کامران