از نگاه دیگران

هوای عشق

سمت هوای عشق، هوای روان کجاست؟

بر خاک ریخت زمزمه ام، آسمان کجاست

مثل همیشه پنجره ی بسته ماند و من

نام به خاک ریخته ام را نشان کجاست

مثل غرور خویش خرابم، به جان تو

بر سفره ی نداشته ام بوی نان کجاست 

 از دشمنان محبت بسیار دیده ام

از دوست نیز یکسره زخم زبان کجاست

بال و پر شکسته و پرواز سرنگون

پرواز عاشقانه ی تا بیکران کجاست

میخانه را ببین که خراب است همچنان

کو ساقی همیشه و رطل گران کجاست

آه، از بهار سوخته و دلنشین من

تا باز شعر تازه بخواند، بنان کجاست

                                 شعبان کرم دخت – بابلسر – تیر96