از نگاه دیگران

قرار بود بمانی

کسی شبیه من این سان به عشق، سر نگذاشت

کسی شبیه تو در من چنین اثر نگذاشت

مرا کبوتر بام تو آفرید خدا

ولی برای من خسته، بال و پر نگذاشت

به پیش روی چه دارم؟ حصار، پشت حصار

برای رفتن از اینجا زمانه در نگذاشت 

در انتظار تو خشکید دیده ام بر در

همین که آمدی از راه، چشم تر نگذاشت

قرار بود که شب گریه های تلخم را

در این غزل بنویسم، زبان اگر نگذاشت

تو رود بودی و راهت به سمت دریا بود

قرار بود بمانی...! ولی سفر نگذاشت

                                       لیلا مهذّب