از نگاه دیگران

مگر می آیی

پا به پای سحر از کوه و کمر می آیی

من و دیدار تو؟ افسوس! مگر می آیی!

روح اسطوره ای ات حامله ی طغیان است

موج بر دوش ز دریای خطر می آیی  

می چکد شور ز شولای حماسی فامت

آتشین جلوه ای از برج سحر می آیی

شال سبز تو بر آن گردن الماس تراش

یال در یال کدام اسب کهر می آیی؟

تشت خورشید ز باروی فلک می افتد

تا زپشت قلل حادثه در می آیی

جوی چشمان تو از جاری ایهام پر است

گرم جوشی و گریزان به نظر می آیی

می پرد پلک اهورایی تندیس ظهور

غایب حاضر من! کی ز سفر می آیی؟

مرتضی امیری اسفندقه