معرفی کتاب

  از زیارت هایی که توصیه شده، « زیارت آل یس» است. یکی از دلایل توصیه به خواندن این زیارت، عرضه کردن اعتقادات است، یعنی؛ اعتقادات صحیح مذهب شیعه را هم به خودمان تلقین کنیم و هم به حضرت (عج) عرضه کنیم که ما چنین اعتقاداتی داریم که تکرارش باعث می شود انسان در این اعتقادات راسخ و مستحکم شود.

معانی این زیارت، در ترجمه های آن وجود دارد اما برای توضیح و شرح آن کتاب خاصی نیافته بودیم، کتابی که در اینجا معرفی می کنیم به نام «میثاق منتظران» شرح زیارت آل یس، در 2 جلد است و هنوز هم کامل نیست و بخشی از زیارت را تا جایی که اسامی ائمه را می برد، شرح داده است و تتمّه آن شاید در جلدهای بعدی چاپ شود، اما همین مقدار هم نکات بسیار خوبی دارد.

در جلد اوّل کتاب، علاوه بر مقدّمه ای که دارد، خود زیارت را نقل می کند و شروع می کند به شرح آن از ابتدا تا جایی که می فرماید « السَّلامُ عَلَیکَ حِینَ تَقوم ».

نویسنده ی کتاب در شرح زیارت، از خود زیارت فراتر رفته و به حاشیه پرداخته و موضوعات را توضیح داده و به سراغ مطالب مختلف مربوط به آن رفته که البته این حواشی هم مطالب خوبی است، یا روایت است و یا نقل قول، و اگر کسی زیارت آل یس را بلد باشد و نخواهد راجع به آن زیاد بداند، این نکات، نکات جانبی است که برای اطلاعات علمی و دینی بسیار خوب و جالب است، که بخشی از آن را در زیر نقل می کنیم. 

 

نام کتاب: میثاق منتظران(شرح زیارت آل یاسین-دفتر اول)

نویسنده: سید مهدی حائری قزوینی 

ناشر: انتشارات مسجد مقدّس صاحب الزمان (جمکران) 1390

تعداد صفحه: 248

قیمت: 800 تومان                       

ویژگی های حجّت خدا:

برای توضیح بیشتر گوییم: حجّت خدا باید از نظر کلّی دارای سه نیرو و قوّه باشد که بعد از خداوند کسی از مخلوق در حدّ و مرتبه او از حیث این قوای سه گانه نباشد:

1-   قوّه علمی حجّت است؛ که باید از حیث عقل و علم از هر جهت بالاتر و داناتر باشد و علم او از طرف خداوند به اوتفویض شده باشد، نه اینکه از بشر دیگری گرفته و کسب کرده باشد، و عقل و علم او بر تمام عقول و علوم بشری احاطه داشته و قوای عقلی و علمی مخلوق در برابر عقل و علم حجّت مغلوب و تحت انقیاد او قرار گیرند.

2-   قوّه عملی حجّت است؛ و آن باید به حدّی باشد که بتواند هرگونه تصرّفی بخواهد در عالم تکوین بنماید.

3-   قوّه حاسه حجّت است؛ که باید در هر یک از شاخه های آن سرآمد تمامی مخلوق روی زمین باشد، مثلاً در بینایی چنان باشد که آن چیزی را که او می بیند دیگران عاجز باشند، چنانچه رسول اکرم (ص) فرمودند:« طُوِیَت لِیَ الأرضُ فَأرِیتُ مَشارِقَها وَ مَغارِبَها؛ زمین برای من درنوردیده شدکه خاورها و باخترهای آن را  به من نشان دادند.»

و در نیروی شنوایی فرمودند: " أطَّتِ السَّماءُ وَ حَقَّ لَها أن تَئِطَ ما فیها مَوضِعُ قَدَم إلّا و فیها ملکٌ راکِعٌ أو ساجِد؛ آسمان به صدا درآمد و سزاوارش بود که به صدا درآید، که هیچ جای پایی نیست مگر اینکه در ان فرشته ای در حال رکوع یا سجود است".

و در  قوّه بویایی فرمود: إنّی أجِدُ نَفَس الرَّحمن مِن قِبَلِ الیَمَن؛ من بوی رحمانی را از سوی یمن استشمام می کنم".

عنوان حجّه الله در خصوص حضرت ولی عصر (عج) ویژگی خاصی دارد، به طوری که این لقب شریف از مشهورترین القاب آن حضرت است، چنانچه بسیاری از مردم با عنوان: حجّه ابن الحسن یا حضرت حجّت، آن جناب را یاد می کنند، در احادیث و ادعیه و زیارات نیز به این وصف بسیار یاد شده است، از جمله در حدیثی شیخ صدوق (ره) از عثمان ابن سعید عَمری آورده که فرمود: در محضر امام ابومحمد حسن بن علی (ع) بودم، از آن بزرگوار سؤال شد خبری که از پدرانش روایت شده: " زمین از حجّت الهی بر مخلوق تا روز قیامت خالی نخواهد ماند، هر که در حالی بمیرد که امام زمانش را نشناخته باشد، به مرگ جاهلیت مرده است" ؟ امام فرمود: «البته این حدیث راست است و حق، همان طور که روز حق است».

عرض شد: یابن رسول الله! امام و حجّت بعد از شما کیست؟

فرمود:« فرزندم محمّد که امام و حجّت بعد از من است، هرکه بمیرد و او را نشناخته باشد، به مرگ جاهلیّت مرده است. بدانید که او را غیبتی طولانی است که افراد نادان در آن سرگردان شوند و به هلاکت مبتلا گردند و وقت گذاران دروغ می گویند، پس خروج می کند، گویا می بینم پرچم های سپیدی که در نجف کوفه بالای سرش به اهتزاز است.»

مرحوم نهاوندی در این باره چنین فرموده است: « با این که در این لقب، سایر ائمه (ع) شریکند و همه حجّت هایند از جانب خداوند بر خلق، لکن چنان اختصاص به آن جناب دارد که در اخبار، هر جایی بی قرینه و شاهدی ذکر شود، مراد آن حضرت است.

و بعضی می گویند: لقب آن جناب حجّه الله است، به معنی غلبه یا سلطنت خدا بر خلایق، چه این هر دو به واسطه آن حضرت به ظهور خواهد رسید. و نقش خاتم (مهر دستی) آن جناب «أنا حجّه الله» و به روایتی « أنا حجّه الله و خالصته » است و به همین مهر روی زمین حکومت کند.

و قلمرو حجّت بودن ائمه اطهار (ع) تمامی جنّ و انس و فرشتگان و ... می باشد. چنانکه در حدیثی از سلیمان بن خالد آمده که گوید: از حضرت امام صادق (ع) شنیدم که می فرمود: « هیچ پیامبری یا آدمی یا انسان یا جنّ یا فرشته ای در آسمان ها نیست، مگر اینکه ما [ امامان] بر آنان حجّت هستیم، و خداوند هیچ مخلوقی پدید نیاورده، مگر اینکه ولایت ما را بر آنان عرضه نموده و به وسیله ما بر آنان حجّت آورده، که دسته ای نسبت به ما مؤمن هستند و عدبه ای منکر می باشند، حتّی آسمان ها و زمین و کوه ها»